Σάββατο 16 Απριλίου 2016

Το διακύβευμα αφορά τον ελληνικό λαό και τη χώρα

Το ΚΙΝΗΜΑ Δημοκρατών Σοσιαλιστών, έχει εξ" αρχής – και από την Ιδρυτική του Διακήρυξη, εκφράσει τη θέση του, περί συμμετοχής του στο διάλογο για τη συμπόρευση, τη συνεργασία και την ενότητα των προοδευτικών δυνάμεων.
Εξειδικεύοντας αυτή τη δέσμευση, τόσο με πρωτοβουλίες του Προέδρου του, Γιώργου Α. Παπανδρέου, όσο και με επίσημα κείμενα του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ, εκφράσαμε τη θέση μας περί της ανάγκης να ταυτιστεί αυτό το εγχείρημα με το διακύβευμα που αφορά τον Ελληνικό λαό και τη χώρα, δηλαδή, την εκ βάθρων αλλαγή της. Με ένα σχέδιο μεγάλων δημοκρατικών προοδευτικών μεταρρυθμίσεων, με τη συμμετοχή του πολίτη.
Ως εγγύηση της αποφασιστικότητας όσων συμμετέχουν, για την επιτυχία του εγχειρήματος, εκφράσαμε την άποψη ότι, οι επικεφαλής των προοδευτικών δυνάμεων έχουν χρέος να δεσμευτούν ότι θα ανταποκριθούν σε αυτό το διακύβευμα, έτσι ώστε να είναι σαφές προς κάθε Ελληνίδα και Έλληνα, ότι δεν μας ενδιαφέρει να είμαστε απλώς ολίγον καλύτεροι διαχειριστές της εξουσίας από άλλες πολιτικές δυνάμεις, όπως η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ.
Σε αυτή μας τη θέση, που είναι προφανές ότι, δεν θέτει ήσσονος σημασίας διαδικαστικά ή οργανωτικά προαπαιτούμενα, τα άλλα κόμματα, όχι μόνον δεν ανταποκρίθηκαν, αλλά  ούτε καν εξέφρασαν τη θέση τους.
Αντιθέτως, χωρίς την οποιαδήποτε συνεννόηση με το ΚΙΝΗΜΑ, αποφάσισαν τη συγκρότηση μιας επιτροπής, στην οποία προέβλεψαν δύο θέσεις για το ΚΙΝΗΜΑ. Μάλιστα, για αυτή τους την απόφαση ενημερωθήκαμε από τα Μέσα Ενημέρωσης κατά παράβαση κάθε θεσμικής δεοντολογίας.
Στη συνέχεια, κληθήκαμε να συμμετάσχουμε, χωρίς να έχει υπάρξει η παραμικρή θεσμική συνεννόηση μεταξύ των ηγεσιών των κομμάτων, για κάτι που αφορά το μέλλον της χώρας και την επιτυχία του εγχειρήματος των προοδευτικών δυνάμεων.
Μετά από όλα αυτά, ΠΑΣΟΚ και ΠΟΤΑΜΙ, ανακοίνωσαν σήμερα Επιτροπή Θέσεων και Διαλόγου για τις Προοδευτικές Μεταρρυθμίσεις.
Κατόπιν αυτού, προκύπτει εύλογα το ερώτημα:
Κατά πόσον είναι δυνατόν να υπάρξει οποιαδήποτε συμπόρευση και συνεργασία μεταξύ κομμάτων, όταν οι επικεφαλής των άλλων κομμάτων αρνούνται να συζητήσουν ενώπιοι ενωπίοις; Τι τους εμποδίζει; Τι τους φοβίζει;
Το ΚΙΝΗΜΑ Δημοκρατών Σοσιαλιστών και ο Πρόεδρός του, θα είναι πάντα παρόντες σε οποιονδήποτε διάλογο αφορά το ίδιο διακύβευμα που αφορά τον Ελληνικό λαό και τη χώρα. Δηλαδή, την εκ βάθρων αλλαγή της. Διάλογο που θα γίνεται για τον πολίτη, με τον πολίτη.
Με όλες του τις δυνάμεις θα προσπαθεί πάντα να διασφαλίζει ότι, αυτός ο διάλογος θα αφορά πράγματι αυτό το διακύβευμα και όχι τις όποιες κομματικές σκοπιμότητες ή προσωπικές στρατηγικές οποιουδήποτε.
Με αυτήν την αυτονόητη πολιτική δέσμευση, εκφράζουμε την ανάγκη της συνεννόησης και συνεργασίας των προοδευτικών δυνάμεων.
Έστω και αργά, οι ηγεσίες των άλλων κομμάτων οφείλουν να αναλογιστούν τις ευθύνες τους και την ανάγκη διασφάλισης του ιστορικού ρόλου που έχουν να φέρουν σε πέρας οι προοδευτικές δυνάμεις. Και να ανταποκριθούν στην πρόταση – πρόσκληση του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ και του Προέδρου του, για συνάντηση και δέσμευσή μας προς τον Ελληνικό λαό, ότι η προσπάθεια αυτή αφορά και μόνον, το εθνικό και το δημόσιο συμφέρον, αλλά και τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας μας.
Μόνο έτσι αυτή η προσπάθεια θα γίνει κτήμα κάθε δημοκράτη και προοδευτικού πολίτη. Μόνον έτσι θα εμπιστευτεί αυτήν την προσπάθεια και θα συμμετάσχει.
Read More »

Δευτέρα 11 Απριλίου 2016

Ιδιωτικοποίηση ΟΛΠ: Ένα ακόμη ψέμα της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ

Αφού επί πολλά χρόνια όταν ήταν στην αντιπολίτευση, πρωτοστατούσαν εναντίον της αποκρατικοποίησης του ΟΛΠ και εναντίον της στρατηγικής συνεργασίας με την COSCO, η κυβέρνηση τώρα υπογράφει την πλήρη παραχώρηση του ΟΛΠ στους Κινέζους.
Εξαπάτησε για μια ακόμη φορά τους εργαζόμενους και τους πολίτες, αποδεικνύοντας  και με αυτή την πράξη ότι το μόνο που την ενδιαφέρει είναι η εξουσία και τα οφέλη της.
Άραγε τι μεσολάβησε από τότε που ο κ. Δρίτσας δήλωνε ρητώς και κατηγορηματικώς ότι το λιμάνι ΔΕΝ πουλιέται;
Ο υπουργός Ναυτιλίας καλείται να απαντήσει.
Το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών και ο Πρόεδρος Γιώργος Α. Παπανδρέου έχουμε ξεκάθαρη και σταθερή θέση πάνω στο συγκεκριμένο ζήτημα.
Είμαστε υπέρ της αξιοποίησης του λιμενικού συστήματος και της σύμπραξης με την ιδιωτική πρωτοβουλία με μια μόνο, όμως απλή προϋπόθεση.
Την προϋπόθεση της Διαφάνειας και της Προάσπισης του Δημοσίου Συμφέροντος, την υπεράσπιση δηλαδή της κοινής περιουσίας του ελληνικού λαού, των εργαζομένων και του περιβάλλοντος σύμφωνα με τους νόμους και τις διεθνείς συμβάσεις. Γιατί είναι άλλο πράγμα η αξιοποίηση κι άλλο η εκποίηση του δημόσιου πλούτου.
Read More »

Παρασκευή 8 Απριλίου 2016

Panama Papers: Ευθύνη του πολιτικού κόσμου η ανισότητα των offshore

Η διαρκώς αυξανόμενη ανισότητα διεθνώς, βάζει σε κίνδυνο όσα έχει καταφέρει η διεθνής κοινότητα μετά το κραχ στις αρχές του περασμένου αιώνα και τους πολέμους που ακολούθησαν.

Η διαρροή των PanamaPapers, αφορά ένα μόνο δικηγορικό γραφείο, σε ένα φορολογικό παράδεισο. Αποτελούν απλή ένδειξη του άνισου αγώνα που δίνουν οι κοινωνίες απέναντι στους «τζαμπατζήδες» του σύγχρονου χρηματοοικονομικού συστήματος. Τα κράτη περικόπτουν παροχές υγείας, πρόνοιας, συντάξεων και παιδείας για τους πολλούς, την ίδια ώρα που οι λίγοι εκμεταλλεύονται τα παράθυρα που κατάφεραν να κάνουν νόμο, στο όνομα της ελεύθερης αγοράς, για να μην συνεισφέρουν σε τίποτα πλην της τσέπης τους.

Στην Ελλάδα, το 2010, έγινε μία πρώτη προσπάθεια αντιμετώπισης του προβλήματος με την επιβολή φόρου 15% σε όσους είχαν τις κατοικίες τους σε εταιρείες offshore. Δεν ήταν λύση, αλλά ήταν σαφής ένδειξη της μη-ανοχής της τότε κυβέρνησης στην αντικοινωνική συμπεριφορά λίγων και την ανισότητα που είχε ως αποτέλεσμα.

Ουδείς δικαιούται να καρπώνεται όσα έχει να προσφέρει μία χώρα, χωρίς να συνεισφέρει στο σύνολο. Δυστυχώς, οι συντηρητικές δυνάμεις και κυβερνήσεις της Ευρώπης δεν έδειξαν και δεν δείχνουν καμία προθυμία για αλλαγή σε αυτό το άνισο τοπίο – το αντίθετο, θα μπορούσε να πει κανείς. Ομοίως και οι κυβερνήσεις που ακολούθησαν στην Ελλάδα, μετά το 2011, αρνούμενες να συνεχίσουν τα βήματα που είχαν χαραχθεί (δείτε στο τέλος σχετικό παράρτημα).

Ο αγώνας αυτός, είναι διεθνής. Όπως και η αναταραχή που φέρνει στην πολιτική ζωή κάθε χώρας, από την άνοδο της ακροδεξιάς στην Ευρώπη, μέχρι το φαινόμενο Τραμπ στις ΗΠΑ, όπου σημειωτέον, η μεσαία τάξη έχει να δει άνοδο στο εισόδημα της εδώ και τέσσερις δεκαετίες, την ίδια ώρα που το 1% έχει πολλαπλασιάσει τις αμοιβές του, ενώ τα αποθεματικά μεγάλων εταιριών σε υπεράκτιους λογαριασμούς ξεπερνούν το ΑΕΠ χωρών όπως η Ελλάδα.

Κάθε πολιτική δύναμη, όμως, οφείλει να πάρει θέση – δεν υπάρχει δικαιολογία. Το φαινόμενο πρέπει να αντιμετωπιστεί πολιτικά και οικονομικά, τόσο σε εθνικό, όσο και σε υπερεθνικό επίπεδο. Η διαφάνεια, ο στόχος της ισότητας και της ισονομίας, πρέπει να εγγραφεί στο DNA κάθε δημοκρατικής δύναμης. Η αλλαγή, δεν θα έρθει μόνη της, αλλά καταρχήν από το άθροισμα των προσπαθειών όλων, για την αλλαγή του παραδείγματος, ούτως ώστε να καταστεί αυτονόητη η ρύθμιση του χρηματοπιστωτικού σε διεθνές επίπεδο, αντί της σημερινής διαλυτικής ασυδοσίας.

Μερικές χρήσιμες επισημάνσεις:


Νομοθετικές πρωτοβουλίες της Κυβέρνησης Παπανδρέου για τις offshore εταιρίες

– Με τις διατάξεις του άρθου 57 του Ν.3842/2010 η Κυβέρνηση Παπανδρέου επέβαλε φόρο 15% ετησίως επί της αντικειμενικής αξίας των ακινήτων που ο ιδιοκτήτης τους φέρονταν να είναι εξωχώρια εταιρία (off shore). Ουσιαστικά εντός περίπου εξαετίας, η εξωχώρια εταιρία κατέλαβε τόσο φόρο, όσο η αντικειμενική αξία του ακινήτου. Η παραπάνω ρύθμιση έγινε η αιτία της ουσιαστικής αποκάλυψης των φυσικών προσώπων που «κρυβόταν» πίσω από τέτοιου είδους μορφώματα και διατηρούσαν την έδρα τους σε χώρες – φορολογικούς παραδείσους, αποκαλύπτοντας παράλληλα και πλήθος αδήλωτων χρηματικών ποσών που δαπανήθηκαν για την αγορά τους και συνήθως αποτελούσαν προϊόντα ξεπλύματος μαύρου χρήματος προερχόμενο από διάφορες πηγές.

– Καθιερώνοντας επίσης την ποινικοποίηση των αδικημάτων της φοροδιαφυγής, ενέταξε αυτά στο μικροσκόπιο της Αρχής για το ξέπλυμα του μαύρου χρήματος, και θέσπισε αυστηρότερες ποινές π.χ δήμευση περιουσίας.

– Σημαντικό πλήγμα στην πληγή των εξωχώριων εταιριών υπήρξε και ουσιαστική και παραγωγική συνεργασία με τις χώρες που φιλοξενούσαν την έδρα τους.

– Έγινε δε ακόμη πιο αποδοτική λόγω της καθιέρωσης του θεσμού του Οικονομικού Εισαγγελέα (άρθρο 2 του Ν.3943/2011) και την σημαντική δραστηριότητα που αυτός ανέπτυξε στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων που του αποδόθηκαν, μέσω της διαδικασίας της δικαστικής συνδρομής που κατά κόρον χρησιμοποιήθηκε.

– Παράλληλα, με πρωτοπόρες διατάξεις, θεσπίστηκε η μη αναγνώριση δαπανών για συναλλαγές με μη συνεργάσιμες χώρες, αφού προσδιορίστηκαν αυτές.

– Προβλέφθηκαν ειδικές διατάξεις για συναλλαγές με κράτη με ιδιαίτερο ευνοϊκό φορολογικό καθεστώς π.χ Κύπρος, Βουλγαρία, εφόσον μέσω αυτών κρυβόταν εισόδημα.

– Με το άρθρο του Ν 3849/2010 απαγορεύθηκε η συμμετοχή σε off shore εταιρίες των μελών της κυβέρνησης, βουλευτών, ευρωβουλευτών, δημάρχων, εισαγγελικών και δικαστικών λειτουργών, στελεχών πιστωτικών ιδρυμάτων καθώς και παρένθετων προσώπων.

– Με το άρθρο 32 του Ν 3986/2011 προβλέφθηκε ότι και για την Οικονομική Αστυνομία δεν ισχύει το τραπεζικό, φορολογικό, χρηματιστηριακό και επιχειρηματικό απόρρητο.

– Μετά από εντολή κατά προτεραιότητα ελεγχόταν από τις φορολογικές Αρχές όλες οι υποθέσεις που αφορούν σε offshore εταιρίες. Δυστυχώς αυτό προφανώς σταμάτησε. Κατά τον κοινοβουλευτικό έλεγχο το Νοέμβριο του 2014 ο Υφυπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης Σαμαρά κ. Μαυραγάνης δήλωσε οτι από τις 6.575 offshore εταιρίες έχει ολοκληρωθεί ο έλεγχος μόνο σε 251. Αυτονόητη λοιπόν, η ανάγκη πλήρους διερεύνησης όλων αυτών των υποθέσεων και φυσικά κυρίως άμεσα όλων των φυσικών προσώπων και των εταιριών που αφορούν την Ελλάδα και που φέρονται με τα τελευταία δημοσιεύματα να εμπλέκονται.

Read More »

Η χώρα χρειάζεται ΤΩΡΑ αλλαγές, όχι κι άλλα ατελέσφορα μέτρα!

Στο ζήτημα της φορολογίας από την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ δεν υπάρχει καν η στοιχειώδης προσπάθεια στην κατεύθυνση της δικαιοσύνης. Δεν υπάρχει καμία αναπτυξιακή προσέγγιση, καμία μέριμνα για τις πληγές της κρίσης, καμία θεραπεία στις κοστοβόρες στρεβλώσεις, καμία προστασία υπέρ του υγιούς ανταγωνισμού.
Τα νέα αδιέξοδα των θεαματικών καθυστερήσεων της επί της διαπραγμάτευσης μεταφράζονται σε πλέον δημοσιονομικό βάρος, το οποίο «τεχνικά» μεταφέρεται από το ασφαλιστικό στο φορολογικό και το ανάποδο. Αυτό δεν είναι λύση, αλλά τοίχος, αδιέξοδο. Το βάρος στη κοινωνία θα είναι εκ νέου μεγάλο και άδικο, χωρίς βιώσιμη λύση.
Η κυβέρνηση όφειλε απέναντι στη φοροδιαφυγή:
• να δημιουργήσει κίνητρα στη χρήση του πλαστικού χρήματος και των ηλεκτρονικών συναλλαγών
• να καθιερώσει το περιουσιολόγιο, όπου θα συνυπολογίζεται στον προσδιορισμό του εισοδήματος κάθε μεταβολή σε αυτό
• να απαλείψει τις τριγωνικές συναλλαγές με εξωχώριες εταιρείες-φάντασμα
να προχωρήσει σε νέες δομές:
• με σύγχρονες  ελεγκτικές  υπηρεσίες με καταρτισμένους υπαλλήλους.
• με ενισχυμένο επιχειρησιακό οπλοστάσιο για την καταπολέμηση  του οικονομικού εγκλήματος, που θα μπορεί να
• προχωρεί στη συγκέντρωση και ανάλυση της πληροφορίας, της στόχευσης και του ελέγχου του αποτελέσματος
• με γρήγορη, δίκαιη και  αποτελεσματική απονομή δικαιοσύνης και επίλυσης   φορολογικών διαφορών
δημιουργώντας κλίμα επενδυτικής αξιοπιστίας, με:
• σταθερό  φορολογικό  σύστημα με σαφή  οριοθέτηση  κανόνων  και  συντελεστών  τουλάχιστον για μία πενταετία
• διευκόλυνση της  επιχειρηματικότητας δράσης μέσα από την καταπολέμηση της γραφειοκρατίας
Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, απαιτείται πλαίσιο μίας ΝΕΑΣ κοινωνικής συμφωνίας με πλήρη κοινωνική  συναίνεση για μια ΝΕΑ αρχή στη σχέση φορολογούμενου και κράτους, σε συνθήκες διαφάνειας, εμπιστοσύνης και δικαιοσύνης.
Όσο ο διάλογος προσανατολίζεται  στην αυξομείωση των συντελεστών  φορολόγησης στοχεύοντας στην περαιτέρω αφαίμαξη των γνωστών  υποζυγίων (μισθωτοί, συνταξιούχοι, μικρομεσαία επιχειρηματικότητα, νέοι ελεύθεροι  επαγγελματίες κλπ) και στην ανισότητα της έμμεσης φορολογίας, όπου το μεγάλο και το μικρό εισόδημα πληρώνουν τον ίδιο φόρο αντί αναλογικά, τόσο θα διαιωνίζονται άδικα, αντιαναπτυξιακά, αντιπαραγωγικά  και εν τέλει ατελέσφορα μέτρα.
Read More »

Πέμπτη 7 Απριλίου 2016

Σοσιαλιστική Διεθνής: Τι συζητήθηκε στη συνεδρίαση της Επιτροπής Λ. Αμερικής και Καραϊβικής

Ο Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και Πρόεδρος του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ Δημοκρατών Σοσιαλιστών, Γιώργος Α. Παπανδρέου, παρευρέθη στη συνεδρίαση της Επιτροπής Λατινικής Αμερικής και Καραϊβικής της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, στις 1-2 Απριλίου, στο Σάντο Ντομίνγκο, η οποία πραγματοποιήθηκε με τη συμμετοχή του Προέδρου της Δομινικανής Δημοκρατίας, Ντανίλο Μεντίνα.

Στη συνάντηση έδωσαν το παρόν ηγέτες και βουλευτές από δεκαέξι κόμματα της περιοχής.

Κεντρικό θέμα συζήτησης ήταν το πλαίσιο δημιουργίας πολιτικών και εκλογικών συνεργασιών για την ενδυνάμωση των προοδευτικών δυνάμεων. Ο Γιώργος Παπανδρέου, στην εισηγητική του ομιλία τόνισε τη σημασία της συνεργασίας σοσιαλιστικών και σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων, με βάση ένα πλαίσιο αρχών και προτάσεων που θα δημιουργεί μια αξιόπιστη προοπτική για τους πολίτες.

Ανέλυσε επίσης, τις μεγάλες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι προοδευτικές δυνάμεις στην Ευρώπη, σε ένα πολιτικό περιβάλλον όπου η συνεχιζόμενη οικονομική και κοινωνική κρίση σε συνδυασμό με το προσφυγικό ζήτημα, έχουν ενισχύσει το λαϊκισμό, την ξενοφοβία, αλλά και τον ευρωσκεπτικισμό.

Αντιπροσωπεία του ισπανικού PSOE, η οποία συμμετείχε στη συνάντηση, μετέφερε τους θερμούς χαιρετισμούς του Προέδρου του Κόμματος, Πέδρο Σάντσεθ και ανέλυσε τις προσπάθειες που γίνονται για να σχηματισθεί μια συμμαχική κυβέρνηση με προοδευτικό προσανατολισμό στην Ισπανία.

Η Επιτροπή Λατινικής Αμερικής και Καραϊβικής της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, στα συμπεράσματα της συνάντησης, υπογράμμισε τα εξής:

– Εξέφρασε τη στήριξή της στη συνεργασία μεταξύ του Επαναστατικού  Κόμματος (PRD) και του Απελευθερωτικού Κόμματος (PLD) της Δομινικανής Δημοκρατίας, ενόψει των Προεδρικών και βουλευτικών εκλογών της 15ης Μαΐου.

Τα δύο κόμματα που εμπνέονται από τις ιδέες του ιστορικού ηγέτη της σοσιαλδημοκρατίας, Χοσέ Φρανσίσκο Πένια Γκόμεζ, κατέληξαν σε μία συμφωνία κυβερνητικής συνεργασίας με στόχο την προώθηση μιας ριζικής μεταρρύθμισης του κράτους, τη λήψη μέτρων για την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής, τη βελτίωση της λειτουργίας των δημοσίων υπηρεσιών και την αναθεώρηση του Συντάγματος.

Η συμφωνία αυτή βασίστηκε στην εμπειρία της δημιουργίας προοδευτικών συνασπισμών κομμάτων στη Βενεζουέλα, τη Χιλή και την ιστορική συμφωνία της Μονκλόα στην Ισπανία.

– Η Επιτροπή, σε σχέση με την πρόσφατη πολιτική κρίση στη Βραζιλία, υποστήριξε ότι όσοι εμπλέκονται σε υποθέσεις διαφθοράς θα πρέπει να λογοδοτήσουν. Όμως, η προσπάθεια παραπομπής  στη  δικαιοσύνη της  εκλεγμένης Προέδρου της χώρας, μέσα από μία διαδικασία πολιτικής καταδίκης, είναι θεσμικά επικίνδυνη.

– Σε σχέση με τις εξελίξεις στη Βενεζουέλα, η Επιτροπή χαιρέτισε την ψήφιση από το Κοινοβούλιο του νόμου για Αμνηστία και Συμφιλίωση και τόνισε ότι, θα πρέπει όλες οι Αρχές της χώρας να σεβαστούν την απόφαση αυτή που θα επιτρέψει την αποφυλάκιση πολιτικών κρατουμένων, όπως ο ηγέτης του κόμματος El Nuevo Tiempo, Μανουέλ Ροζάλες, ο ηγέτης του κόμματος Voluntad Popular, Λεοπόλντο Λόπεζ και ο δήμαρχος, Αντόνιο Λεντέζμα.

– Σε ό,τι αφορά την πολιτική κατάσταση στην Αϊτή, τονίστηκε η ανάγκη να ξεκινήσει ένας ευρύς πολιτικός διάλογος με πρωτοβουλία του Προέδρου της Δημοκρατίας, που θα καταλήξει στην απαραίτητη συμφωνία για να ξεπεραστεί το πολιτικό αδιέξοδο.

– Τέλος, αναφορικά με την Κολομβία, η Επιτροπή, εξέφρασε για άλλη μία φορά τη στήριξή της στην ειρηνευτική συμφωνία μεταξύ της κυβέρνησης και των ανταρτών του FARC.


Read More »

Tα capital controls δεν είναι πρόβλημα κε Μάρδα;

Το 39% των επιχειρήσεων στην Ελλάδα εξετάζουν το ενδεχόμενο μεταφοράς της έδρας τους στο εξωτερικό, σύμφωνα με την έρευνα της Endeavor Greece, ποσοστό σχεδόν διπλάσιο από τον Ιούλιο 2015, λίγο μετά την επιβολή των capital controls.

«Δεν υπάρχει ιδιαίτερο πρόβλημα με τα capital controls», δήλωσε από το Βερολίνο ο Υφυπουργός Εξωτερικών  Δημήτρης Μάρδας, «η επιχειρηματική κοινότητα στην Ελλάδα εξυπηρετείται» συμπλήρωσε.

Η κυβέρνηση, δια στόματος Μάρδα, δεν είδε ούτε την πτώση των πωλήσεων των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, ούτε τη μείωση της απασχόλησης, ούτε την μείωση του Δείκτη Εμπιστοσύνης, ούτε τις δυσκολίες προμήθειας πρώτων υλών, ούτε ούτε τις ακυρώσεις επενδυτικών σχεδίων. Μια ματιά στα στοιχεία της Εθνικής Τράπεζας (1/2016) θα αρκούσε για την ενημέρωση τους.Η αντίληψή τους για τη διακυβέρνησης λέει πως τα προβλήματα αντιμετωπίζονται με "επικοινωνία", αξιολογικές κρίσεις, εχθρούς και φιέστες. Ποτέ με σχέδιο και βήματα για βιώσιμες λύσεις.

Αδυνατούν, 15 μήνες μετά την εκλογή τους, να αντιληφθούν το αντικείμενο και την ευθύνη της διακυβέρνησης. Η σταθερότητα, τα μέτρα πρόσβασης των επιχειρησέων σε κεφάλαια και ένα σταθερό φορολογικό πλαίσιο δεν είναι προτεραιότητα. Προτιμούν, για μία ακόμη φορά, την επιβολή φόρων αντί του χτυπήματος της γραφειοκρατίας και των μεταρρυθμίσεων, με επιστροφή στην κανονικότητα και άρση των capital controls.
Η ελπίδα για συνετή διαχείριση και θετικές παρεμβάσεις στην αγορά, έχει μετατραπεί σε αγωνία για το επόμενο τυχαίο ή το επόμενο μοιραίο χτύπημα από την νέα «στρατηγική» του τίποτα.
Read More »

Τετάρτη 6 Απριλίου 2016

Σκληρή απάντηση Καρχιμάκη σε Ν. Μπακογιάννη

Απάντηση στις τοποθετήσεις της Ντόρας Μπακογιάννη σε τηλεοπτική εκπομπή σχετικά με λάθη του παρελθόντος από συγκεκριμένα κομματικά επιτελεία, έδωσε με γραπτή του δήλωση ο Μιχάλης Καρχιμάκης, στέλεχος του κόμματος ΚΙΝΗΜΑ. 

Aκολουθεί η δήλωση του στελέχους του ΚΙΝΗΜΑτος:


«Η κυρία Μπακογιάννη αναφέρθηκε στους ''λαϊκιστές'' που δεν άφησαν το '93 να ολοκληρώσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη το μεταρρυθμιστικό της έργο…

Έχω, λοιπόν, να πω ότι από αυτή την κυβέρνηση της Ν.Δ. το χρέος μας, σχεδόν, διπλασιάστηκε μέσα σε 3μιση μόλις χρόνια. Δεν λησμονώ την πολιτική αποσταθεροποίηση του '89-'90 που έπαιξε ρόλο σ' αυτό, αλλά και γι' αυτήν, υπεύθυνη ήταν όπως όλοι ξέρουμε η συγκεκριμένη κυβέρνηση, '90-'93.


Θεωρώ αναγκαία αυτή την υπόμνηση ύστερα από την χθεσινή τοποθέτηση της κυρίας Μπακογιάννη στο ΣΤΑΡ, μια και οι υπερασπιστές της κυβέρνησης Μητσοτάκη, πάντα υπερηφανεύονται για το νοικοκυριό που επιχείρησε αυτή να βάλει στα δημοσιονομικά της χώρας.

Παρά, λοιπόν, την αντιλαϊκή και αντικοινωνική πολιτική που άσκησε όταν ανέλαβε την εξουσία, δεν κατόρθωσε να τιθασεύσει το χρέος, αλλά ούτε και να ελέγξει τον πληθωρισμό ο οποίος εκτοξεύτηκε σε επίπεδα άνω του 30%..

Θυμίζω ότι είχε κατηγορήσει τον Αντρέα Παπαντρέου, προεκλογικά, για διόγκωση του Δημόσιου Τομέα και είχε υποσχεθεί ότι θα τον νοικοκυρέψει. 

Αντίθετα, σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, προσέλαβε 5000 άτομα στη ΔΕΗ.

Όσο, τώρα, για τον ισχυρισμό της κυρίας Μπακογιάννη ότι ο Κώστας Καραμανλής τον Σεπτέμβρη του '09 πρότεινε την ανάγκη λήψης μέτρων και κανείς δεν τον άκουσε, αντίθετα ο ΓΑΠ είπε ''λεφτά υπάρχουν'', έχω να πω ότι ξεχνάει ή εσκεμμένα παραλείπει το υπόλοιπο της φράσης του Παπανδρέου, τότε, που έθετε συγκεκριμένες προϋποθέσεις για να υπάρχουν λεφτά, μεταξύ των οποίων ''εάν τα διεκδικήσεις, εάν προσελκύσεις επενδύσεις, εάν νοικ

 

οκυρέψεις το κράτος, εάν καταπολεμήσεις τη φοροδιαφυγή''.

Σχετικά, δε, με την ''ηρωική'' επισήμανση Καραμανλή ότι πρέπει να πάρουμε μέτρα, της θυμίζω ότι την επισήμανση αυτή την έκανε ο κ. Καραμανλής όταν αποχωρούσε από το τιμόνι της χώρας, μετά από 5μιση χρόνια πρωθυπουργός.

Την παραπέμπω, επίσης, σε επίσημες εκθέσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, σε δηλώσεις του Γιούνκερ, του Αλμούνια, αλλά και των δικών του οικονομικών υπουργών, Αλογοσκούφη και Δούκα οι οποίοι τον πίεζαν κατά τη διάρκεια της 5ετίας 2004-2009, να πάρει μέτρα όπως έκαναν η Ισπανία και η Ιταλία και απέφυγαν τα μνημόνια.

Αυτά, για την ασθενή μνήμη της κυρίας Μπακογιάννη…»

Read More »

Ήξεραν από το 2008 ότι η Ελλάδα κινδύνευε και το έκρυψαν!

Τελικώς, ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον, ακόμη και αν πολλοί φροντίζουν επί χρόνια, όχι μόνον να το κρύψουν, αλλά και να παραπλανήσουν, κάνοντας το μαύρο άσπρο.
Αυτή είναι η αλήθεια, για την… αλήθεια που μας κρύβουν, με συνειδητή απόφασή τους, επί 8 ολόκληρα χρόνια, πολύ πριν εκδηλωθεί η κρίση στην Ελλάδα – και τουλάχιστον ένα χρόνο νωρίτερα.
Με απλά λόγια, κάποιοι ήξεραν από το 2008 ότι, η Ελλάδα κινδύνευε να αποκοπεί από τις αγορές και μας το έκρυψαν. Και μάλιστα, φρόντισαν με κάθε τρόπο, να μας πείσουν, ότι κάποιοι άλλοι έφεραν την καταστροφή, ενώ ήταν οι ίδιοι που κατέστησαν μονόδρομο τα μνημόνια και τον αναγκαστικό δανεισμό.
Τόσο απλά, τόσο καθαρά.
Αλλιώς, πώς μπορεί να εξηγήσει κανείς την αναφορά του κ. Προβόπουλου, ο οποίος σαν να μη συνέβη τίποτα όλα αυτά τα χρόνια στη χώρα, μας είπε ορθά κοφτά, ότι φρόντισαν το 2008 να κρύψουν την πραγματικότητα και την αλήθεια για την κατάσταση της οικονομίας της χώρας;
Μέχρι τώρα τι γνωρίζαμε;
Γνωρίζαμε ότι, ο κ. Προβόπουλος είχε ενημερώσει μια εβδομάδα πριν από τις εκλογές του 2009, ότι το έλλειμμα μπορεί να έφτανε σε διψήφιο νούμερο.
ΠΡΟΣΟΧΗ : μια εβδομάδα πριν από τις εκλογές του 2009.
Αυτό γνωρίζαμε.

Όπως γνωρίζαμε και ότι, λίγα 24ωρα μετά τις εκλογές του 2009, μας ενημέρωσε ότι το έλλειμμα ξεπέρασε το 10% και θα έφτανε το 12%.
ΠΡΟΣΟΧΗ: λίγα 24ωρα μετά τις εκλογές.

Αυτά γνωρίζαμε, λοιπόν.
Τώρα όμως, τι λέει ο κ. Προβόπουλος;




Λέει ότι, το Μάιο του 2008 ο Μπομπ Τράα, πρώην επικεφαλής της αντιπροσωπείας του ΔΝΤ στην Αθήνα, είχε συντάξει έκθεση για την ελληνική οικονομία, στην οποία υπολόγισε ότι το χρέος κάθε μορφής του ελληνικού κράτους θα έφτανε πάνω από το 800% του ΑΕΠ. Και σαν να μην έφτανε αυτό, μας λέει ότι: «τον παρακαλέσαμε (εννοεί τον κ. Τράα) να μην το δημοσιεύσει γιατί θα γινόταν χαμός».
Αυτά λέει τώρα ο κ. Προβόπουλος.
Τα αυτονόητα ερωτήματα:
Η έκθεση Τράα, αποτύπωνε σωστά την κατάσταση και τις προοπτικές της Ελληνικής Οικονομίας;
Αν όχι, γιατί δεν του είπαν ότι κάνει λάθος;
Αν ναι, γιατί τον παρακάλεσαν να μην τη δημοσιοποιήσει;
Ποιοι τον παρακάλεσαν;
Ο ίδιος;
Και άλλοι;
Ποιοι;
Είχε ενημερωθεί η τότε κυβέρνηση και ο τότε πρωθυπουργός;
Αν όχι, τους ενημέρωσε ο κ. Προβόπουλος;
Σε κάθε περίπτωση, μίλησε μαζί τους, το συζήτησαν; Πού κατέληξαν; Τι αποφάσισαν; Μήπως να σιωπήσουν και με κάθε τρόπο να αποκρύψουν την πραγματικότητα;
Τι έκαναν για να προλάβουν το κακό;
Γιατί δεν ενημέρωσαν τους άλλους θεσμικούς παράγοντες της χώρας;
Γιατί ήθελαν να αποφύγουν έναν χαμό από τη δημοσιοποίηση της έκθεσης Τράα, αλλά δεν ενδιαφέρθηκαν για την καταστροφή που εν γνώση τους πια, επέτρεπαν να εξελιχθεί;
Γιατί θυμήθηκε ο κ. Προβόπουλος, μια εβδομάδα πριν από τις εκλογές τι πραγματικά συμβαίνει, ενώ όπως αποδεικνύεται τώρα, με δική του ομολογία, ήξερε πολύ νωρίτερα την πραγματική εικόνα;
Ζήτησε από τον τότε πρωθυπουργό να μάθει τι προτίθεται να κάνει η κυβέρνηση;
Αν ναι, τι του είπε ο πρωθυπουργός;
Αν όχι, γιατί δεν το έπραξε ως είχε υποχρέωση εκ της θέσεώς του;

Παρεμπιπτόντως, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η ΕΚΤ, γνώριζαν την ύπαρξη αυτής της έκθεσης;
Αν όχι, ο κ. Προβόπουλος ενημέρωσε την ΕΚΤ;
 
Και,
Γιατί ο κ. Προβόπουλος δεν ενημέρωσε τα μέλη των Εξεταστικών Επιτροπών της Βουλής για την ύπαρξη της έκθεσης Τράα από το 2008, αλλά και τις πρωτοβουλίες για να μη δημοσιοποιηθεί αυτή;

Βεβαίως, την ευθύνη για την πορεία της χώρας την έχει ακέραιη η εκάστοτε κυβέρνηση. Τώρα πλέον, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, ότι την ευθύνη για την πορεία της χώρας προς τα μνημόνια και τον αναγκαστικό δανεισμό, τη φέρει η τότε κυβέρνηση της ΝΔ, που ενώ γνώριζε, όχι μόνο απέκρυψε, αλλά δεν έκανε τίποτα για να την αποτρέψει.
Read More »

Δευτέρα 4 Απριλίου 2016

ΚΙΔΗΣΟ: 10+1 πολιτικοί όροι για τη συζήτηση των προοδευτικών δυνάμενων

Κείμενο με 10+1 πολιτικούς όρους για τη συζήτηση των προοδευτικών δυνάμεων, ανακοίνωσε το ΚΙΔΗΣΟ. Όπως αναφέρει ανακοίνωση του κόμματος, ο Γιώργος Παπανδρέου επιμένει στην κοινή συνάντηση των ηγεσιών όσων κομμάτων και κινήσεων επιθυμούν να μετέχουν στον διάλογο για να συμφωνήσουν τι επιδιώκεται να επιτευχθεί.
«Έχει τονίσει ότι: α. απαιτείται μια καθαρή τοποθέτηση εκ μέρους όλων των ενδιαφερομένων να συμμετάσχουν σε αυτόν το διάλογο, ώστε να είναι σαφές στους πολίτες τι ακριβώς αφορά αυτός ο διάλογος, και β. αξιοπιστία στο όλο εγχείρημα θα προσδώσει η κοινή, γύρω από ένα ΤΡΑΠΕΖΙ, συμμετοχή των ηγετών των αυτοπροσδιοριζόμενων προοδευτικών δυνάμεων, προκειμένου να συμφωνήσουν ότι αυτό το διακύβευμα αφορά την πορεία και το μέλλον του ελληνικού λαού και της χώρας, έτσι ώστε, να αποτραπεί το πολύ πιθανό ενδεχόμενο ταύτισης αυτού του εγχειρήματος με εκλογικές τακτικές, στοχεύσεις και σκοπιμότητες, που μπορεί να παραπέμπουν είτε σε προσπάθειες παλαιάς κοπής, είτε σε ικανοποίηση προσωπικών και κομματικών στρατηγικών και επιδιώξεων», σημειώνει το ΚΙΔΗΣΟ στην ανακοίνωσή του έχοντας καταστήσει απολύτως σαφή τη θέση με την οποία προσέρχεται σε αυτόν το διάλογο:
«...το διακύβευμα αυτού του εγχειρήματος αφορά το ίδιο διακύβευμα που αφορά τον ελληνικό λαό και τη χώρα.
Την οριστική, εκ βάθρων αλλαγή της χώρας.
Την οριστική ανατροπή του παρασιτικού πελατειακού πολιτικο-οικονομικού συστήματος, που συνεχίζει να παράγει αδικίες και ανισότητες.
Την οριστική αντιμετώπιση των αιτιών που οδήγησαν τη χώρα στο χείλος μιας εθνικής καταστροφής, έτσι ώστε να διαμορφωθεί μια προοδευτική, οραματική και μαζί ρεαλιστική πρόταση εξόδου από την κρίση, αλλά να διαμορφωθούν και οι απαραίτητοι όροι και προϋποθέσεων για την οικοδόμηση της επόμενης ημέρας.
Μιας βιώσιμης πορείας, δηλαδή, που θα βάλει την Ελλάδα στο χάρτη του παγκόσμιου καταμερισμού εργασίας, θα φέρει βιώσιμες θέσεις εργασίας και θα αξιοποίησει τα υπαρκτά συγκριτικά πλεονεκτήματα του Ελληνισμού και της χώρας», υπογραμμίζεται στην ανακοίνωση.
Επίσης καθιστά σαφές ότι το ΚΙΔΗΣΟ και ο Γιώργος Παπανδρέου «δεν καταθέτουν μια ακόμη πρόταση για τις διαδικασίες, την οργάνωση και τον προγραμματισμό του διαλόγου, αλλά συμβάλλουν με τη θέση τους περί της ύπαρξης, εξ αρχής, πολιτικών όρων σε αυτό το εγχείρημα, σημειώνοντας ότι, όλα τα άλλα, διαδικασίες, οργάνωση, έπονται και μάλιστα, επιβάλλεται να διαμορφωθούν από το διάλογο που πρέπει να διεξαχθεί με την ισότιμη συμμετοχή όλων και με τον δέοντα σεβασμό σε κάθε πολιτική οντότητα που επιθυμεί να συμμετάσχει.
Οτιδήποτε άλλο, δεν μπορεί να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες των πολιτών και δεν μπορεί να αφορά κανέναν πραγματικά προοδευτικό πολίτη».
«Απαιτείται τόλμη και αποφασιστικότητα», καταλήγει το ΚΙΔΗΣΟ.

Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο:

ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ: 10 + 1 ΣΗΜΕΙΑ
ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Η άποψη του Προέδρου του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ Δημοκρατών Σοσιαλιστών, Γιώργου Α. Παπανδρέου, σχετικά με τα όσα αφορούν το ζήτημα του διαλόγου για τη συμπόρευση των δυνάμεων του προοδευτικού χώρου, είναι γνωστή.

Την έχει καταθέσει πολλές φορές τα τελευταία χρόνια και την τελευταία περίοδο, εξειδικεύοντάς την, τόσο στο Συνέδριο του ΠΟΤΑΜΙΟΥ, όσο και με συνεχείς δηλώσεις του, αλλά και ανακοινώσεις του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ και του εκπροσώπου του.

Έχει τονίσει ότι,

α. απαιτείται μια καθαρή τοποθέτηση εκ μέρους όλων των ενδιαφερομένων να συμμετάσχουν σε αυτόν το διάλογο, ώστε να είναι σαφές στους πολίτες τι ακριβώς αφορά αυτός ο διάλογος, και,

β. αξιοπιστία στο όλο εγχείρημα θα προσδώσει η κοινή, γύρω από ένα ΤΡΑΠΕΖΙ, συμμετοχή των ηγετών των αυτοπροσδιοριζόμενων προοδευτικών δυνάμεων, προκειμένου να συμφωνήσουν ότι, αυτό το διακύβευμα αφορά την πορεία και το μέλλον του Ελληνικού λαού και της χώρας, έτσι ώστε, να αποτραπεί το πολύ πιθανό ενδεχόμενο ταύτισης αυτού του εγχειρήματος με εκλογικές τακτικές, στοχεύσεις και σκοπιμότητες, που μπορεί να παραπέμπουν είτε σε προσπάθειες παλαιάς κοπής, είτε σε ικανοποίηση προσωπικών και κομματικών στρατηγικών και επιδιώξεων.

Κοντολογίς, το ΚΙΝΗΜΑ Δημοκρατών Σοσιαλιστών και ο Πρόεδρός του, Γιώργος Α. Παπανδρέου, έχουν καταστήσει απολύτως σαφή τη θέση με την οποία προσέρχονται σε αυτόν το διάλογο:

Η συμπόρευση του προοδευτικού χώρου μπορεί να έχει αξιοπιστία, ουσία, και να ανταποκρίνεται στην ιστορική αποστολή των προοδευτικών δυνάμεων, μόνον αν όσοι ηγούνται αυτών των δυνάμεων, συμμετέχοντας γύρω από ένα ΤΡΑΠΕΖΙ, συμφωνήσουν ότι το διακύβευμα αυτού του εγχειρήματος αφορά το ίδιο διακύβευμα που αφορά τον Ελληνικό λαό και τη χώρα.

Την οριστική, εκ βάθρων αλλαγή της χώρας.
Την οριστική ανατροπή του παρασιτικού πελατειακού πολιτικο-οικονομικού συστήματος, που συνεχίζει να παράγει αδικίες και ανισότητες.
Την οριστική αντιμετώπιση των αιτιών που οδήγησαν τη χώρα στο χείλος μιας εθνικής καταστροφής, έτσι ώστε να διαμορφωθεί μια προοδευτική, οραματική και μαζί ρεαλιστική πρόταση εξόδου από την κρίση, αλλά να διαμορφωθούν και οι απαραίτητοι όροι και προϋποθέσεων για την οικοδόμηση της επόμενης ημέρας.
Μιας βιώσιμης πορείας, δηλαδή, που θα βάλει την Ελλάδα στο χάρτη του παγκόσμιου καταμερισμού εργασίας, θα φέρει βιώσιμες θέσεις εργασίας και θα αξιοποίησει τα υπαρκτά συγκριτικά πλεονεκτήματα του Ελληνισμού και της χώρας.

Σήμερα, το ΚΙΝΗΜΑ Δημοκρατών Σοσιαλιστών, δίνει στη δημοσιότητα ένα πλαίσιο 10 + 1 ΣΗΜΕΙΩΝ με το οποίο περιγράφονται όλες οι παράμετροι που επιβάλλουν μια τέτοια εξέλιξη.

Το ΚΙΝΗΜΑ Δημοκρατών Σοσιαλιστών και ο Πρόεδρός του, Γιώργος Α. Παπανδρέου, δεν καταθέτουν μια ακόμη πρόταση για τις διαδικασίες, την οργάνωση και τον προγραμματισμό του διαλόγου, αλλά συμβάλλουν με τη θέση τους περί της ύπαρξης, εξ' αρχής, πολιτικών όρων σε αυτό το εγχείρημα, σημειώνοντας ότι, όλα τα άλλα, διαδικασίες, οργάνωση, έπονται και μάλιστα, επιβάλλεται να διαμορφωθούν από το διάλογο που πρέπει να διεξαχθεί με την ισότιμη συμμετοχή όλων και με τον δέοντα σεβασμό σε κάθε πολιτική οντότητα που επιθυμεί να συμμετάσχει.

Οτιδήποτε άλλο, δεν μπορεί να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες των πολιτών και δεν μπορεί να αφορά κανέναν πραγματικά προοδευτικό πολίτη.

Το κείμενο αυτό, καλούμε να γίνει αντικείμενο διαβούλευσης από τα Μέλη και τους Φίλους του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ, αλλά και ευρύτερα, τις πολιτικές δυνάμεις και τους πολίτες που ενδιαφέρονται για μια προοδευτική δημοκρατική ειρηνική επανάσταση στη χώρα μας.

Αυτήν την ώρα, απαιτείται τόλμη και αποφασιστικότητα.

Τίποτα λιγότερο.


ΚΙΝΗΜΑ:
10 + 1 ΣΗΜΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΠΟΡΕΥΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ

(ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΙΑ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ)

1. Το ΚΙΝΗΜΑ Δημοκρατών Σοσιαλιστών, με την ιδρυτική του πράξη, διακήρυξε ότι, ένας από τους στρατηγικούς του στόχους, είναι η συμπόρευση όλων των προοδευτικών δυνάμεων, για μια επανάσταση του αυτονόητου - διαδραματίζοντας μάλιστα, ρόλο καταλύτη προς αυτήν την κατεύθυνση.

Παρά τις συνεχείς προσπάθειες και πρωτοβουλίες του Προέδρου του, Γιώργου Α. Παπανδρέου, μέχρι τις αρχές του χρόνου, δεν υπήρξε κάποια σημαντική εξέλιξη.

Σήμερα, υπάρχουν κάποιες αμυδρές πρωτοβουλίες και ενδείξεις ότι αυτό το διακύβευμα γίνεται ευρύτερη συνείδηση. Και δεν επιτρέπουν απλώς, επιβάλουν, την ουσιαστική και δεσμευτική τοποθέτηση εκ μέρους όλων των αυτοπροσδιοριζόμενων προοδευτικών δυνάμεων, σχετικά με την ανάγκη μιας αξιόπιστης και αποτελεσματικής προσπάθειας, που θα έχει τη δυνατότητα να προσφέρει στον Ελληνικό λαό μια προοδευτική πρόταση αλλαγών και διακυβέρνησης του τόπου.

Από τις μέχρι τώρα παρεμβάσεις των δυνάμεων αυτών, προκύπτει ότι, όλοι αναζητούν μια τέτοια εξέλιξη, αλλά καθένας προσέρχεται με μια διαφορετική διαδικασία.

Την ίδια ώρα, βλέπουν το φως της δημοσιότητας πληροφορίες - πολλές φορές με τη μορφή παραπολιτικών σχολίων -, που ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα, ενώ διαμορφώνουν περιβάλλον που, δεν αποδίδει τον δέοντα σεβασμό σε κάθε ενδιαφερόμενο. Αποτρέπει την ισότιμη συμμετοχή όλων, δίνοντας παράλληλα την εντύπωση προαποφασισμένων δεδομένων, που καλούνται όλοι να αποδεχθούν.

Ελλοχεύει έτσι ο κίνδυνος, μιας εξέλιξης που να ακυρώνει το εγχείρημα πριν καν οι ενδιαφερόμενοι μιλήσουν για όσα ενδιαφέρουν και αφορούν τους πολίτες, τη χώρα.
Πριν καν μιλήσουν για την ουσία του εγχειρήματος.

Ενώπιον αυτών των δεδομένων, καθίσταται αναγκαία μια πολιτική και μόνον προσέγγιση του όλου ζητήματος. Μια προσέγγιση που να επιτρέπει τη διατύπωση του διακυβεύματος που καλούμαστε να υπηρετήσουμε και συνακόλουθα την αυτονόητη συμφωνία και δέσμευσή μας σε αυτό. Μια προσέγγιση που θα φέρει τον πολίτη στο επίκεντρο της όποιας διαδικασίας ανασύνταξης του προοδευτικού χώρου, μακριά από παρασκήνια και σκοπιμότητες.

2. Η πολυδιάσπαση του προοδευτικού χώρου, προέκυψε με ένταση, ως αποτέλεσμα των επιπτώσεων της κρίσης που ταλανίζει τη χώρα. Διαφορετικές απόψεις και επιλογές, οδήγησαν στο γνωστό αποτέλεσμα.

Η αλήθεια είναι όμως, ότι αυτές οι διαφορετικές απόψεις και επιλογές, προϋπήρχαν - πολύ πριν από την εκδήλωση της κρίσης. Η κρίση όμως, κατέστησε εμφανείς τις αποκλίσεις αυτές.

Καθοριστική σημασία έχει ότι, οι αποκλίσεις αυτές είχαν ως βάση και τη διαφορετική ανάλυση για τα αίτια της κρίσης. Διαφορετική ανάλυση για τις παθογένειες αλλά και τις δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας.

Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνει ότι, ήταν ουσιαστικές και όχι συγκυριακές οι αποκλίσεις αυτές.

3. Πρώτη ανάγκη, επομένως, για τη συμπόρευση του ευρύτερου προοδευτικού χώρου, να συμφωνήσουμε: ποια τα αίτια που οδήγησαν στην κρίση;

Δεν είναι τυχαίο γεγονός εξάλλου, ότι οι δύο πολιτικές δυνάμεις που επιμελώς αποφεύγουν να μιλήσουν για τα βαθύτερα αίτια της ελληνικής κρίσης, είναι οι δυνάμεις που καλλιέργησαν και εκμεταλλεύτηκαν το διχασμό - με "κενό" περιεχόμενο, αλλά τραγικές επιπτώσεις.

Η μετά την είσοδο της χώρας σε πρόγραμμα προσαρμογής πολιτική περίοδος,  επέτρεψε να διαμορφωθεί μια βολική για αυτούς, αλλά ψευδής, αχρείαστη και επιβλαβής αντιπαράθεση, η οποία σχηματικά εκφράστηκε με την αντιπαράθεση μνημονιακών και αντιμνημονιακών απόψεων.

Και η δεξιά της ΝΔ και η "πρώτη φορά αριστερά" του ΣΥΡΙΖΑ, θέλησαν να αποκρύψουν τα πραγματικά αίτια της κρίσης, για να κρυφτούν οι ίδιες και να κρύψουν τις μικροκομματικές τους σκοπιμότητες, πίσω από το ψευτοδίλημμα, μνημόνιο - αντιμνημόνιο.

Ωσάν το αίτιο, να ήταν το ίδιο το μνημόνιο.
Κάτι που απορρίπτεται καθημερινά πια - και με νέες αποκαλύψεις, γύρω από την κατάσταση που είχαν κάποιοι φροντίσει να διαμορφωθεί μέχρι το 2009. Μέχρι να δραπετεύσουν υπό το βάρος των επιλογών τους.

Ωσάν να μην είχε υπερδιπλασιαστεί το χρέος σε μόλις πέντε χρόνια, ωσάν να ήταν εικονική πραγματικότητα ότι η χώρα είχε το ίδιο διάστημα τεθεί δύο φορές σε καθεστώς επιτήρησης και μη αποδοχής των στατιστικών της στοιχείων.

Επρόκειτο για μια εγκληματική για τη χώρα προσέγγιση, η οποία ορθώθηκε με έναν ακραίο λαϊκιστικό λόγο. Προφανής η σκοπιμότητα αξιοποίησης του πόνου που προκάλεσε η απότομη προσαρμογή μεγάλων κοινωνικών ομάδων. Προφανές ότι η προπαγάνδα τους, αξιοποιήθηκε ως εφαλτήριο για την αναρρίχηση αυτών των πολιτικών δυνάμεων στην εξουσία.

Και οι δύο αυτές δυνάμεις σήμερα, αδυνατούν να εξηγήσουν γιατί τελικά υπέγραψαν τα μνημόνια, γιατί υιοθέτησαν και νέα, με πολύ πιο επώδυνες επιπτώσεις για τον Ελληνικό λαό.

Αδυνατούν να εξηγήσουν γιατί κατέφυγαν σε αναγκαστικό δανεισμό.

Αδυνατούν να εξηγήσουν γιατί σε μόλις δύο χρόνια επετεύχθη το 90% της προσαρμογής, ενώ τα επόμενα πέντε χρόνια αγωνιζόμαστε χωρίς αποτέλεσμα και με θηριώδες κόστος.

Ακόμα πιο σημαντικό, αδυνατούν πια - εγκλωβισμένοι στη δική τους αδιέξοδη πολιτική, να θέσουν "τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων" στα ζητήματα που πράγματι ενοχλούν, πονούν, και κρατούν σε ομηρία την Ελλάδα.

Τα όσα διαδραματίζονται τις τελευταίες ημέρες, μετά από τη δημοσιοποίηση κάποιων συνομιλιών που φέρονται να είχαν στελέχη του ΔΝΤ και αφορούν την υπό εξέλιξη διαπραγμάτευση, επιβεβαιώνουν απολύτως την αδιέξοδη λογική που ακολούθησαν πολιτικές δυνάμεις και κυβερνήσεις, οι οποίες ευθύνονται για την εμπέδωση μιας εικόνας αναξιοπιστίας, αλλά και για το μέλημά τους να αποφύγουν την ανάληψη ευθύνης και του πολιτικού κόστους που αυτή συνεπάγεται.

Αποτέλεσμα;
Να μη συγκρουστούν με τα κακώς κείμενα.
Και παράλληλα, να παραπλανούν τον λαό με ατέρμονες παραπλανητικές συζητήσεις περί μνημονίων, την ίδια ώρα που δημιουργούσαν συμμαχίες με τα υπάρχοντα κατεστημένα συμφέροντα, συνεχίζοντας τις καταστροφικές πρακτικές της πολιτικής μας ζωής.

Μπορούσαν έτσι αγόγγυστα να συνεχίζουν την πελατειακή νομή της εξουσίας, χωρίς καμία μέριμνα για ουσιαστικές ανατροπές.

Και η κρίση, αντί να λειτουργήσει ως αφετηρία, ως εφαλτήριο για μια νέα αρχή, ως μια διαδικασία ριζοσπαστικής δημοκρατικής αλλαγής θεσμών και πρακτικών, μετετράπη απλά σε μεγαλύτερο βάρος για τον Ελληνικό λαό.

Έτσι όμως, ο Ελληνικός λαός, όχι μόνο κλήθηκε να σηκώσει το τεράστιο βάρος των λαθών μιας κατεστημένης πολιτικής αντίληψης και πρακτικής, αλλά έχασε την ελπίδα ότι αυτές οι θυσίες θα έφερναν μια πραγματική επανάσταση στη λειτουργία της δημοκρατίας μας - απελευθερώνοντας παραγωγικές και δημιουργικές δυνάμεις του Ελληνισμού.

4. Το μεγάλο λάθος της δημοκρατικής παράταξης ήταν ότι, σύρθηκε και πολλές φορές υιοθέτησε την αφήγηση της δεξιάς και αριστερής συντήρησης. Ωσάν το μνημόνιο να ήταν επιλογή της στιγμής, που θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί. Έτσι όμως, επικράτησε η αφήγηση, ότι δεν ήταν προϊόν της βαθύτατης κρίσης από την οποία διακατέχεται η ελληνική πολιτική ζωή.

Αρκετοί μάλιστα, ζήτησαν και συγγνώμη αποδεχόμενοι εμμέσως ότι, τα μνημόνια έφεραν την κρίση και όχι η κρίση τα μνημόνια.

Αποτέλεσμα; Στερήθηκε η δημοκρατική παράταξη την ιστορική της αποστολή, να γίνει φορέας ριζοσπαστικών αλλαγών κινητοποιώντας τον Ελληνικό λαό απέναντι στα πραγματικά κατεστημένα και συμφέροντα, τις δομές εξουσίας, που παρήγαγαν ασυδοσία, αδικία, και πελατειακές πρακτικές.

Αυτοενοχοποιήθηκε ο δημοκρατικός προοδευτικός χώρος ως υπαίτιος της κρίσης, δίνοντας συγχωροχάρτι σε όσους εγκλημάτησαν σε βάρος των δυνατοτήτων του Ελληνισμού.

Έτσι, ένα μεγάλο κομμάτι των δυνάμεων που κινήθηκαν στο όνομα του προοδευτικού χώρου, ταυτίστηκε με τη διαχειριστική λογική που και η ΝΔ του Σαμαρά ακολούθησε, αλλά, δυστυχώς, ακολουθεί και ο ΣΥΡΙΖΑ.

Δόθηκε η εντύπωση - και όχι άδικα με τον τρόπο που πολιτεύτηκε το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση Σαμαρά, ότι οι όποιες διαφορές μεταξύ προόδου και συντήρησης, περιορίζονται σε ήσσονος σημασίας διαχειριστικού χαρακτήρα και μόνον, αντιλήψεις και πρακτικές.

Η κρίση, έφερε τη χώρα και την Ελληνική κοινωνία, ενώπιον ψευτοδιλημμάτων που κατακερμάτισαν και δίχασαν τον Ελληνικό λαό. Και σήμερα ακόμη, ο Έλληνας πολίτης, βρίσκεται σε σύγχυση, παρά με καθαρή εικόνα για το τι μέλλει γενέσθαι.

Στην ίδια θέση έφερε η κρίση και τις προοδευτικές δυνάμεις.

Το αποτέλεσμα όλων αυτών των δεδομένων, διπλά καταστροφικό.

Άγονες αντιπαραθέσεις και βαθύς διχασμός, αφενός.
Απόκρυψη των αιτιών που μας οδήγησαν στην κρίση, αφετέρου.

Και τα δύο, είχαν και θα συνεχίσουν να έχουν μεγάλο κόστος για τους Έλληνες, μεγάλο κόστος και για την πατρίδα.

5. Το βασικότερο ζήτημα που προέκυψε όμως, είναι ότι, η απόκρυψη των αιτιών της κρίσης, αποστέρησε τη δυνατότητα ορισμού του προβλήματος που πρέπει, τελικά, να αντιμετωπίσουμε.

Στέρησε και την ελπίδα, στέρησε και την αυτοπεποίθηση του Ελληνικού λαού για τις δυνατότητες της Ελλάδας. Ότι μπορούμε. Μπορούμε να αλλάξουμε την Ελλάδα, αν ορίσουμε σωστά το πρόβλημα που μας κρατά πίσω και να πράξουμε τα αυτονόητα.

Πρόβλημα που δεν αναγνωρίζεται, δεν λύνεται.

Κοντολογίς, πέραν των αδικιών και των ανισοτήτων που έρχονται ως αποτέλεσμα των "νομοτελειών" του καπιταλιστικού συστήματος, η Ελλάδα, πρέπει να αντιμετωπίσει τη δική της ιδιαιτερότητα.
Την ύπαρξη και λειτουργία ενός ιδιότυπου παρασιτικού πελατειακού πολιτικο-οικονομικού συστήματος, που κρατά σε ομηρία τις υγιείς παραγωγικές και δημιουργικές δυνάμεις του τόπου και αποτρέπει την αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της χώρας.
Ενός συστήματος που παράγει ανισότητες και αδικίες, και δεν δίνει τις ίδιες ευκαιρίες σε όλους.
Ενός συστήματος που αποδομεί την κοινωνική συνοχή και ακυρώνει τις δυνατότητες του μεγαλύτερου μέρους της Ελληνικής κοινωνίας, που επιθυμεί να λειτουργήσει δημιουργικά.

Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι, αυτό το πελατειακό κράτος, επεδίωξε να ποδηγετήσει τη μεσαία τάξη στη χώρα, να την καταστήσει παρασιτική, καχεκτική, με δραματικές επιπτώσεις για την παραγωγή, την ανάπτυξη, την κοινωνική συνοχή, την πολιτική και κοινωνική οργάνωση της χώρας και τη θωράκισή της έναντι των αυξανόμενων κινδύνων στον περίγυρό μας, στον κόσμο ολόκληρο.

Το προφανές συμπέρασμα είναι ότι, αν δεν αντιμετωπιστούν οι κακοδαιμονίες αυτού του πελατειακού συστήματος, δεν θα υπάρξει λύση στο "ελληνικό πρόβλημα".
Προφανές είναι επίσης το συμπεράσμα ότι, μετά από 6 χρόνια ο Έλληνας φορολογούμενος που καλείται να πληρώσει νέους φόρους, δεν πληρώνει πια την "προσαρμογή", αλλά την έλλειψη βούλησης εκ μέρους παραδοσιακών πολιτικών δυνάμεων να συγκρουστούν με τις παρασιτικές δομές της πολιτείας.

Ούτε το ασφαλιστικό,
ούτε ο εκσυγχρονισμός της παιδείας,
ούτε ένα ορθολογικό σύστημα υγείας,
ούτε η ουσιαστική αποκέντρωση της αυτοδιοίκησης,
ούτε η αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου και των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας,
ούτε η ανασυγκρότηση της αγροτικής οικονομίας,
ούτε η ορθολογική δόμηση των πόλεών μας,
ούτε η προσέλκυση ξένων επενδύσεων,
ούτε η στήριξη νέων επιχειρηματιών,
ούτε η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας
ούτε η ανάπτυξη εξωστρεφών εξαγωγικών δραστηριοτήτων,
ούτε η αναβάθμιση της ποιότητας του τουρισμού,
ούτε η εξυγίανση του αθλητισμού,
ούτε η οικοδόμηση ενός συστήματος πρόνοιας που θα εγγυάται για όλους βασικές υπηρεσίες και προστασία από τη φτώχεια,
ούτε η αντιμετώπιση των δύσκολων εξελίξεων, όπως του προσφυγικού και της μετανάστευσης,
θα βρουν τις λύσεις τους, εάν δεν κάνουμε τις απαραίτητες ριζοσπαστικές και αυτονόητες τομές στη λειτουργία του κράτους, του πολιτικού συστήματος, της δικαιοσύνης, της γραφειοκρατίας, των σχέσεων του κράτους με τα ΜΜΕ, τον επιχειρηματικό κόσμο, και τελικά, τον ίδιον τον πολίτη.

Με ρυθμίσεις ίδιες για όλους, χωρίς εξαιρέσεις. Σε πνεύμα ισονομίας, ισοπολιτείας.

Και μάλιστα, σε μια περίοδο που πληθαίνουν διεθνώς οι φωνές, που επισημαίνουν ότι, οι χώρες που θα βγουν ισχυρές από την κρίση, θα είναι εκείνες που διαθέτουν εμπεδωμένους και λειτουργούντες θεσμούς, ισχυρή κοινωνική συγκρότηση.

Οι μεταρρυθμιστικές προσπάθειες της περιόδου 2009-2011, αποτέλεσαν μια ουσιαστική βάση και αρχή, προκειμένου να δοθούν απαντήσεις σε αυτό το μείζον ζήτημα. Και μάλιστα, εν μέσω κρίσης και επένδυσης χρόνου και κόπου για την αποφυγή μιας καταστροφής.

Όμως, η συνέχεια ήταν απογοητευτική.

Άλλες μεταρρυθμίσεις ακυρώθηκαν, όπως αυτή της Παιδείας, και άλλες απαξιώθηκαν, όπως αυτές της Διαύγειας, της αξιοκρατίας στη στελέχωση σημαντικών θέσεων στην δημόσια διοίκηση και στις ΔΕΚΟ, των Ηλεκτρονικών Δημοσίων Συμβάσεων έργων, υπηρεσιών και αγαθών, της αποκέντρωσης του Καλλικράτη. Κάποιες άλλες, που βρίσκονταν στο στάδιο της επεξεργασίας, εγκαταλείφθηκαν οριστικά.

6. Οι προοδευτικές δυνάμεις, ιστορικά, διακηρύσσουν τη στρατηγική τους στόχευση: την Αλλαγή.
Η προσφορά τους στον τόπο, μεγάλη, και παρά τις όποιες κριτικές - κάποιες σωστές, δεν μπορεί να ακυρωθεί.

Ωστόσο, υπάρχει ακόμη πολύς δρόμος.

Η κρίση, επιβεβαίωσε, χωρίς την παραμικρή αμφιβολία, την ανάγκη της οριστικής, εκ βάθρων αλλαγής της χώρας, που αποτελεί και την προϋπόθεση και για την οριστική έξοδο από την κρίση, αλλά και για τη διαμόρφωση των αναγκαίων όρων και προϋποθέσεων που θα μας επιτρέψουν να οικοδομήσουμε μια βιώσιμη πορεία για την επόμενη ημέρα.
Μια πορεία, που θα οδηγήσει τη χώρα με ασφάλεια και σιγουριά, να βρει τη θέση και το ρόλο που της αξίζουν στον παγκόσμιο καταμερισμό εργασίας, που θα προσφέρει νέες, βιώσιμες θέσεις εργασίας, αξιοπρέπεια στους Έλληνες, στα παιδιά μας.
Μια πορεία που θα εγγυάται ότι ο πολίτης μπορεί να εμπιστεύεται τους θεσμούς της πολιτείας και ως εκ τούτου θα μπορεί να συμβάλλει ουσιαστικά και συλλογικά στα δημόσια πράγματα. Και προσθέτως, να αξιοποιείται η δημιουργικότητα και η δύναμή του στην αντιμετώπιση και των νέων δύσκολων προκλήσεων που η ανθρωπότητα - επομένως και η Ελλάδα, θα αντιμετωπίζουν.
Μια πορεία απαλλαγμένη από τον πελατειασμό.

Αυτό είναι το διακύβευμα στο οποίο πρέπει να ανταποκριθούμε.

Και από την ανταπόκρισή μας σε αυτό, θα κριθούμε.

7. Για αυτό, απαιτείται η συμφωνία και η δέσμευση εκ μέρους όλων όσοι επιθυμούν και επιδιώκουν να συμμετάσχουν στον αναγκαίο διάλογο για τη συμπόρευση των προοδευτικών δυνάμεων, ότι θα ανταποκριθούν σε αυτό το διακύβευμα. Ξεκινώντας από κάτι απλό: Να αναγνωρίσουμε και να συμφωνήσουμε ότι, αυτό είναι το διακύβευμα.

Να συμφωνήσουμε,
Στα αίτια της κρίσης που προκάλεσε τόσο πόνο στον Ελληνικό λαό.
Στην ανατροπή του πελατειακού συστήματος.

Για αυτό, πολύ περισσότερο, χρειάζεται μια συμφωνία εκ μέρους όλων όσοι ηγούνται των οργανωμένων προοδευτικών δυνάμεων για το πραγματικό διακύβευμα. Για τον "ελέφαντα στο δωμάτιο", που πολλοί θέλουν να αγνοούν.

Μια τέτοια ειλικρινής κίνηση θα προσδώσει αξιοπιστία στην όλη προσπάθεια και θα παρέχει εγγυήσεις περί της ύπαρξης πραγματικού ενδιαφέροντος για αυτήν, αλλά και εγγυήσεις περί της ουσιαστικής προσέγγισης του εγχειρήματος.

Οτιδήποτε λιγότερο από αυτό, δεν θα ανταποκρίνεται στις επιθυμίες των προοδευτικών πολιτών.

Και βεβαίως, μειώνει την αξία και την αποτελεσματικότητα του όποιου εγχειρήματος. Θα θεωρηθεί - και δικαίως, ως μια ακόμα θνησιγενής κίνηση παλαιάς κοπής, για την επιβίωση πολιτικών σχημάτων ή προσώπων.

Η συμφωνία στο ουσιαστικό πολιτικό περιεχόμενο του διακυβεύματος, προέχει, γιατί θα σημαίνει ότι είμαστε συλλογικά έτοιμοι για ένα γενναίο βήμα. Ένα θαρραλέο ΟΧΙ στα κακώς κείμενα και στα κατεστημένα συμφέροντα της χώρας. Απόφαση για δύσκολες μάχες προς επίτευξη ενός κοινού στόχου.
Αυτό θα νοηματοδοτεί, θα κινητοποιεί, θα εμπνέει και την όποια διαδικασία διαλόγου.

Αν αυτό το βήμα γίνει πράξη, τότε όλα τα άλλα, πολιτικοί στόχοι, προγραμματισμός, διαδικασίες, μπορούν να πάρουν το δρόμο τους, στηριγμένα σε αυτήν την αξιακή και μόνον βάση.

Αν υπάρχει συμφωνία στο μείζον, τότε όλα τα άλλα προκύπτουν αβίαστα, και οι όποιες άλλες προσεγγίσεις ή διαφορές, μπορούν να αντιμετωπιστούν με ανοιχτό πνεύμα.

Και βεβαίως, το βήμα αυτό, αν γίνει, μπορεί να διασφαλίσει ότι, ο διάλογος που θα ακολουθήσει, προκειμένου να διαμορφωθούν οι προτεραιότητες της πολιτικής πρότασης των προοδευτικών δυνάμεων, θα αφορά πράγματι όσα οι πολίτες μέχρι τώρα θεωρούν ότι, οι πολιτικές δυνάμεις αποφεύγουν να αγγίξουν.

Θα έχει και ως αποτέλεσμα, δυνάμεις που βρίσκονται εγκλωβισμένες σε πελατειακές δομές παραδοσιακών κομμάτων - ακόμα και εκείνων που επικαλούνται την αριστεροσύνη τους, να απελευθερωθούν και να επιδιώξουν σοβαρές ανατροπές στο σημερινό κακόγουστο πολιτικό παιχνίδι - αποτέλεσμα και αυτό, του πελατειασμού.

Και κάτι τέτοιο, θα αποτελέσει με τη σειρά του, το γόνιμο έδαφος πάνω στο οποίο μπορεί να καλλιεργηθεί η αναγκαία αξιοπιστία, αλλά και η εμπιστοσύνη μεταξύ των πολιτών και των προοδευτικών δυνάμεων.

Εμπιστοσύνη, αναγκαία ακόμη και αν ο διάλογος σε αυτήν τη φάση δεν τελεσφορήσει.

Γιατί, αν μη τι άλλο, θα υπάρχει εκ των πραγμάτων ένα πλαίσιο που μπορεί να αξιοποιηθεί για τη συνεννόηση όλων των πολιτικών δυνάμεων προς όφελος της χώρας και της Ελληνικής κοινωνίας.

Θα υπάρχει δείγμα γραφής για όσα μπορούν να γίνουν.

Γιατί, η αυτονόητη συνέχεια των πραγμάτων επιτάσσει, ως αποτέλεσμα της κατ' αρχήν συμφωνίας, τη διαμόρφωση ενός ισχυρού πολιτικού οπλοστασίου, υπέρ του εθνικού και δημοσίου συμφέροντος.

8. Όσοι ηγούνται των οργανωμένων προοδευτικών δυνάμεων, έχουν χρέος να βάλουν την προσωπική τους σφραγίδα σε ένα τέτοιο γενναίο βήμα.

Τώρα. Στην αρχή, όχι στο τέλος.

Δεν αποτελεί προϋπόθεση αυτή η ανάγκη, αλλά αυτονόητη πράξη ευθύνης, προκειμένου να ολοκληρωθεί αυτό το πρώτο βήμα.

Αλλιώς, θα δίνει την εντύπωση - και θα είναι, ένα δειλό και άτολμο βήμα διαλόγου, που θα προσομοιάζει με την αντίληψη ενός think tank χωρίς την πολιτική βούληση να σπάσει αυγά.

9. Μια τέτοια κίνηση, δεν θέτει στο περιθώριο ούτε απαξιώνει το ρόλο άλλων προσώπων ή κινήσεων, όπως υποστηρίζουν κάποιοι.

Αντιθέτως,

Διαμορφώνει ένα υπεύθυνο πλαίσιο που θα εγγυάται τους πολιτικούς όρους της συμμετοχής τους. Θα εγγυάται και το δικαίωμά τους να συνεισφέρουν σοβαρά στο εγχείρημα του διαλόγου και της ανασυγκρότησης. Μακριά από μικροκομματικές σκοπιμότητες, μακριά από προσπάθειες χειραγώγησης για ψηφοθηρικούς και άλλους λόγους, που ουδεμία σχέση έχουν με το ουσιαστικό περιεχόμενο του εγχειρήματος.
Χρειαζόμαστε κάθε καλόπιστη φωνή και προσφορά σε αυτόν τον διάλογο.

Εκπέμπει σαφές μήνυμα τόλμης και αποφασιστικότητας, ότι αυτή τη φορά, υπάρχει πραγματική διάθεση για συνεννόηση και συνέχεια και ότι, αυτή η προσπάθεια διαφέρει από όλες τις προηγούμενες.

Αποτελεί μια σαφή, έμπρακτη δήλωση, που αποκαθιστά τον ρόλο της πολιτικής και παράλληλα, επιφέρει πλήγμα στις ακραίες και λαϊκιστικές εκείνες αντιλήψεις που επιδιώκουν να απαξιώσουν τον ρόλο της πολιτικής, στοχεύοντας στην επικράτηση μεσσιανικών αντιλήψεων και στην υποκατάσταση της πολιτικής από εξωθεσμικούς και ανεξέλεγκτους για τη Δημοκρατία παράγοντες.

Και συνακόλουθα, αποτελεί μήνυμα συμμετοχής προς πάσα κατεύθυνση, ακόμη και προς τους πλέον διστακτικούς προοδευτικούς πολίτες, καθώς θα συνοδεύεται από ένα σαφές και καθαρό πλαίσιο για τη στρατηγική στόχευση του εγχειρήματος.

Στόχευση που συνάδει με τις πραγματικές ανάγκες του Ελληνικού λαού και της χώρας και στηρίζεται στις ιστορικές μας αναφορές, στις αρχές, τις αξίες τα ιδανικά της Δημοκρατίας και του Σοσιαλισμού.

Μήπως και όσες προσπάθειες έγιναν μέχρι σήμερα από την απουσία αυτής ακριβώς της παραμέτρου δεν χαρακτηρίστηκαν, με αποτέλεσμα στα μάτια των συμπολιτών μας να κυριαρχήσει η εντύπωση πως οι προθέσεις δεν είναι ειλικρινείς και ότι δεν είναι επιθυμητή μια πραγματική εξέλιξη στην κατεύθυνση της συνεννόησης;

10. Είναι προφανές ότι, η προσωπική συμμετοχή όσων έχουν την ευθύνη της πολιτικής παρουσίας και δράσης των οργανωμένων προοδευτικών δυνάμεων, στην εναρκτήρια πράξη αυτού του εγχειρήματος, δεν είναι μια απλή κίνηση, ούτε και μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι, δεν υπάρχουν πραγματικές και ουσιαστικές πολιτικές, ακόμη και προσωπικές διαφορές.

Η πολυδιάσπαση του προοδευτικού χώρου, δεν προέκυψε από ένα καπρίτσιο.

Η πορεία της χώρας σήμερα, θα ήταν εντελώς διαφορετική αν όλες οι προοδευτικές δυνάμεις είχαν βρεθεί στο ίδιο μετερίζι, την ώρα της μεγάλης εθνικής ανάγκης.

Αυτή η αλήθεια όμως, δεν είναι που καθιστά σήμερα επιτακτική την διαφορετική προσέγγιση του όλλους ζητήματος;

Γιατί, οι πολίτες παρακολουθούν και κρίνουν και δεν θα αποδεχθούν έναν εκλογικό τακτικισμό, την ώρα που απαιτούνται μεγάλες ριζικές αλλαγές και ανάληψη ευθύνης, για να βγει η χώρα από το τέλμα, που προϊονίζεται ένα αργό και βασανιστικό τέλος.

Αν πρόθεσή μας είναι,
Μια αξιόπιστη και λειτουργούσα δημοκρατία,
Αν πρόθεσή μας είναι,
Μια προοδευτική διέξοδος για τη χώρα,
Αν πρόθεσή μας είναι,
Η οικοδόμηση μιας προοδευτικής Συμμετοχικής πολιτείας,
Αν πρόθεσή μας είναι,
Μια χώρα με φωνή και ρόλο στην Ευρώπη - που και αυτή πρέπει να αλλάξει, και τον κόσμο,

Τότε είναι βέβαιο ότι, μπορούμε να προωθήσουμε μεταρρυθμίσεις που να γίνουν κτήμα των πολιτών, καθώς η αξία τους θα είναι κάτι περισσότερο από προφανής, γιατί θα κάνουν πράξη το αυτονόητο και θα κατατείνουν:

Στην ανασύνταξη του πολιτικού συστήματος, με αξιακούς όρους,
Στη διαμόρφωση ενός αποτελεσματικού επιτελικού κράτους, που δεν θα αποτελεί λάφυρο για τους κάθε φορά έχοντες την ευθύνη της διακυβέρνησης του τόπου,
Στη διαμόρφωση μιας δημόσιας διοίκησης, που να υπηρετεί τον πολίτη και να συμβάλλει καθοριστικά στην ανάπτυξη,
Στην απελευθέρωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας από την καθετοποιημένη και ολοκληρωτική λογική της αποστήθισης και ισοπέδωσης των ιδιαιτεροτήτων/δυνατοτήτων κάθε νέου ανθρώπου,
Στην ολοκλήρωση της αποκεντρωτικής μεταρρύθμισης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, έτσι ώστε η πολιτεία να είναι πραγματικά κοντά στον πολίτη,
Στην εμπέδωση, χωρίς αστερίσκους, της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης παντού και των ηλεκτρονικών δημοσίων συμβάσεων για τα έργα, τις υπηρεσίες και τα αγαθά - και σε όλα τα στάδια, όχι μόνο με την προκήρυξή τους,
Στην οριστική και χωρίς την παραμικρή εξαίρεση αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, της φοροαποφυγής, αλλά και της εισφοροδιαφυγής, έτσι ώστε να μη βάζουμε το κάρο μπροστά από το άλογο - τους φορολογικούς συντελεστές μπροστά από την αναγκαία διεύρυνση της φορολογικής βάσης,
Στην άμεση, δίκαιη και αποτελεσματική απονομή της δικαιοσύνης,
Στην διαμόρφωση ενός νέου εθνικού αναπτυξιακού σχεδίου που θα εδράζεται στα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας, όπως αυτά αναδύονται στην νέα πράσινη και γαλάζια οικονομία, την ποιοτική διατροφική παραγωγή, τις υπηρεσίες υγείας, πολιτισμού και αθλητισμού, συνδυαζόμενες με τον δυναμικό τουρισμό,
Στην άμεση επανεκκίνηση της οικονομίας, με την αξιοποίηση όλων των αναγκαίων χρηματοδοτικών εργαλείων και την υποβοήθηση κάθε πραγματικά παραγωγικής και εξωστρεφούς επιχειρηματικής δραστηριότητας,
Στη διαμόρφωση ενός σταθερού, αξιόπιστου και λειτουργικού πλαισίου για την προσέλκυση ξένων αλλά και ελληνικών επενδύσεων, που δεν θα μεταβάλλεται από κυβέρνηση σε κυβέρνηση,
Στην προσέλκυση και αξιοποίηση των Ελλήνων της διασποράς και των νέων αποδήμων, για την ανασύνταξη της οικονομίας και των δημοκρατικών μας δομών,
Στη διαμόρφωση σύγχρονων υποδομών που να υποστηρίζουν την πρόσβαση όλων των πολιτών, των υπηρεσιών και των επιχειρήσεων στην ψηφιακή εποχή,
Και βεβαίως,
Στην ουσιαστική κατοχύρωση των δικαιωμάτων των πολιτών, για παιδεία, υγεία και κοινωνικές υπηρεσίες που δεν θα εξαρτώνται από επιδοματικές πολιτικές, αλλά θα υπακούουν στην αρχή των υποχρεώσεων της πολιτείας και των δήμων, έναντι των πολιτών, με ολοκληρωμένα και επαρκώς χρηματοδοτημένα κοινωνικά δίκτυα.

Και όλα αυτά,
Με την απόλυτη δέσμευσή μας για αυστηρό έλεγχο του κάθε Ευρώ,
Με την εμπέδωση της διαφάνειας, της λογοδοσίας και της ισονομίας, παντού, ώστε πέραν της έμπρακτης συνέπειας στις αρχές και τις αξίες μας, οι πολίτες να αισθανθούν ότι, αυτό το εγχείρημα τους αφορά και να κατανοήσουν ότι, η συμμετοχή τους έχει αξία και είναι αναγκαία.
Με την απόλυτη δέσμευσή μας για την αντιμετώπιση των ανισοτήτων, των αδικιών και τη διαμόρφωση ενός θεσμικού πλαισίου που να προσφέρει ίσες ευκαιρίες σε όλους και να αξιοποιεί τις ιδιαιτερότητες του κάθε πολίτη, του κάθε νέου.

Να εμπεδώνει αίσθημα κοινωνικής διακιοσύνης και κράτους δικαίου.

Και με εμφανή την αποφασιστικότητά μας, να συμφωνήσουμε και να προτείνουμε παράλληλα με τις μεγάλες αλλαγές, ένα σαφές και συγκεκριμένο σχέδιο άμεσων παρεμβάσεων που να βελτιώνουν έμπρακτα την καθημερινή ζωή των Ελλήνων. Η ίδια η πραγματικότητα σήμερα, δείχνει ποιες παρεμβάσεις απαιτούνται άμεσα και έχουν ζωτική σημασία για τους πολίτες.

11. Αυτός πρέπει να είναι ο ρόλος των προοδευτικών δυνάμενων, αν πράγματι πιστεύουν ότι έχουν λόγο ύπαρξης, ότι δεν περιορίζονται σε ρόλο διαχειριστή της εξουσίας, δικαιώνοντας έτσι όλους εκείνους που επιδιώκουν να καταστήσουν όλους ίδιους στα μάτια των πολιτών και εν τέλει, τους πολίτες που αντιμετωπίζουν με καχυποψία - και δικαίως, τα λόγια και τα έργα δήθεν προοδευτικών δυνάμεων. Μια πραγματικότητα που δυστυχώς, συναντάται παντού στον κόσμο, και απαξιώνει τις προοδευτικές αρχές και αξίες, απομειώνει τον ιστορικό ρόλο των δυνάμεων του δημοκρατικού σοσιαλισμού, της μεταρρυθμιστικής αριστεράς, του πολιτικού φιλελευθερισμού, της πολιτικής οικολογίας. Και μάλιστα, τώρα, που υπάρχει ανάγκη για περισσότερη Δημοκρατία.

Μόνο έτσι θα αντιμετωπίσουμε τα κακώς κείμενα, τις παθογένειες που μας οδήγησαν ένα βήμα από μια εθνική καταστροφή.

Μόνο έτσι θα κόψουμε τον ομφάλιο λώρο που συνδέει την πολιτεία με μεγάλα και μικρά κατεστημένα και συμφέροντα.

Μόνο έτσι θα προσφέρουμε στους Έλληνες μια πραγματικά προοδευτική πρόταση διακυβέρνησης, που θα οδηγήσει με ασφάλεια και σιγουριά τη χώρα στην έξοδο από την κρίση και στη διαμόρφωση όλων των αναγκαίων προϋποθέσεων για μια βιώσιμη - και προοδευτική πορεία, ένα μέλλον αξιοπρέπειας για όλες τις Ελληνίδες, για όλους τους Έλληνες.

Μόνο έτσι θα κινητοποιήσουμε και θα εμπνεύσουμε τον Ελληνισμό, εντός και εκτός των συνόρων. Μόνον έτσι  θα  συστρατευτούν όλοι σε μια προσπάθεια αλλαγών.

Να πιστέψουν και πάλι, ότι μπορούμε. Γιατί πράγματι μπορούμε.

Αν αυτές είναι οι προθέσεις μας, τότε δεν υπάρχει κανένας φόβος μπροστά στην ιστορική ανάγκη να ανταποκριθούμε σε ένα διακύβευμα που αφορά το μέλλον του Ελληνικού λαού και της χώρας.

Ας το τολμήσουμε. Τώρα.

Read More »

Σάββατο 2 Απριλίου 2016

Συγκρότηση δικτύων – αυτοοργάνωσης – κινητοποιήσεων - Όλα τα ονόματα

Ολοκληρώνοντας τη νέα προσωρινή οργανωτική δομή του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ και σε συνέχεια προηγούμενης σχετικής ανακοίνωσης, με απόφαση του Προέδρου του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ, Γιώργου Α. Παπανδρέου, προκειμένου να καταστεί πιο αξιόπιστη, δυναμική και αποτελεσματική η πολιτική λειτουργία και δράση μας, ορίζονται τα ακόλουθα:
 ΔΙΚΤΥΑ
  1. Συγκροτούνται Δίκτυα, στους εργασιακούς, επαγγελματικούς, επιστημονικούς χώρους, καθώς και Δίκτυα θεματικά και κοινωνικών ομάδων.
Όπως ισχύει και για τους Τομείς και τα Εργαστήρια του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ, όλα τα Δίκτυα είναι ανοιχτά και μπορεί να συμμετέχει κάθε Μέλος και Φίλος του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ, αποστέλλοντας ένα ηλεκτρονικό μήνυμα, με θέμα «ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΕ ΔΙΚΤΥΟ» στην ακόλουθη ηλεκτρονική διεύθυνση:
tokinima@tokinima.gr
  1. Οι προσωρινοί Συντονιστές που ανακοινώνονται σήμερα, έργο έχουν να ολοκληρώσουν την πρώτη φάση της συγκρότησης των Δικτύων, μέχρι τις 30 Απριλίου.
Μέχρι τότε, θα πρέπει να έχει καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια προκειμένου να ενταχθούν σε αυτά, όσοι ενδιαφέρονται να συμβάλουν στη γενικότερη προσπάθεια που ξεκινήσαμε στις 3 Γενάρη 2015, με την Ίδρυση του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ. Είναι προφανές ότι, η δυνατότητα συμμετοχής στα Δίκτυα δεν περιορίζεται από αυτήν την προθεσμία, αλλά παραμένει ανοιχτή.
Επίσης, έργο των Συντονιστών είναι, σε συνεργασία με τα μέλη του κάθε Δικτύου, αλλά και με το Εργαστήριο Επικοινωνίας, να προετοιμάσουν τη δημιουργία και λειτουργία ιστοσελίδων, στην ίδια «βάση» με αυτήν της ιστοσελίδας του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ, ώστε αφενός μεν να υπάρχει ενημέρωση και επικοινωνία μεταξύ των Μελών τους αλλά και των πολιτών, αφετέρου δε να υποστηρίζεται το επικοινωνιακό έργο του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ.
  1. Στόχος είναι, η ολοκλήρωση της πρώτης φάσης των Δικτύων να γίνει με επιλογή από τα ίδια τα Μέλη των Δικτύων, μιας προσωρινής Συντονιστικής Γραμματείας, η οποία θα μεριμνά για τη λειτουργία των Δικτύων και την αποτελεσματικότερη δράση τους στους εργασιακούς, επαγγελματικούς και επιστημονικούς χώρους, καθώς και στις άλλες πληθυσμιακές ομάδες.
  1. Τα Δίκτυα, δεν αποτελούν οργάνωση του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ υπό τη στενή έννοια. Κάθε Μέλος των Δικτύων, εφόσον είναι Μέλος ή Φίλος του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ, ασκεί τα καθήκοντα που απορρέουν από αυτήν του την ιδιότητα, στη Δημοτική Ομάδα Πρωτοβουλίας στην οποία ανήκει και μόνον.
  1. Στα Δίκτυα, μπορούν να συμμετέχουν και πολίτες οι οποίοι δεν είναι απαραιτήτως Μέλη του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ, αλλά συμφωνούν με τις γενικότερες ιδεολογικές και πολιτικές μας κατευθύνσεις και επιθυμούν να συμβάλουν στην κοινή μας προσπάθεια.
  1. Ο αριθμός των Δικτύων, το αντικείμενό τους, ο χώρος δράσης τους, ακόμη και η ονομασία τους, που μπορεί να περιγράφει το έργο τους, δεν ολοκληρώνονται σε αυτήν την πρώτη φάση. Είναι προφανές ότι, όπως και όλα τα άλλα ζητήματα που αφορούν την πολιτική λειτουργία και δράση του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ, θα καθοριστούν στο τακτικό Συνέδριο.
Ως εκ τούτου, τα Μέλη και οι Φίλοι του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ, έχουν τη δυνατότητα να αναλάβουν οποιαδήποτε πρωτοβουλία, για τη συγκρότηση, λειτουργία και δράση και άλλων Δικτύων, ακόμη και Δικτύων Αυτοοργάνωσης, μετά από σχετική πρότασή τους.
  1. Αναφορικά με τη συγκρότηση των Δικτύων Νεολαίας και Ελληνισμού της Διασποράς, αυτά θα δημοσιοποιηθούν με νεότερη ανακοίνωση τις επόμενες ημέρες.
  1. Τα Δίκτυα με τους αντίστοιχους προσωρινούς Συντονιστές τους, έχουν ως εξής:
ΓΥΝΑΙΚΩΝ
Σταύρου Ελένη
Αναστασίου Νίκη
Καλαβρυζιώτη Ευθυμία
Πετκίδου Νικολέτα
Σπυροπούλου Νικολέτα
ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΩΝ
Κολούτσου Μάχη
Βαγιωνάκης Αρτέμης
Δαρσινού Ελευθερία
Μιχάλαρος Ανδριανός
Πετράκης Λευτέρης
ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
Μίχος Λάμπρος
Ζενέτος Νίκος
Κοσκοβόλη Κατερίνα
Μοσχολιός Παύλος
Μπούτσης Αντώνης
ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ
Παπαντωνίου Κώστας
Γεωργίου Γεωργία
Μανιάτης Γιάννης
Νησιώτης Θανάσης
Παπαγεωργίου Βικτωρία
ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟΥ
Φωτάκης Γιάννης
Μαρτσάκη Μαρία
Παπαβασιλείου Νίκος
Φωτόπουλου Βαγγέλης
Χαχάμης Θωμάς
  1. Οι Τομείς Αυτοοργάνωσης και Κινητοποιήσεων μετά τις αυτοπροτάσεις των Μελών του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ και τις προτάσεις των Συντονιστών τους, διαμορφώνονται ως εξής:
ΤΟΜΕΑΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗΣ
Συντονιστής: Σερέπας Θανάσης
Αναπληρωτής: Ασπραδάκης Παντελής
Αϊβάζη Ρούλα
Αϊναλής Δημήτρης
Αϊνατζόπουλος Βάιος
Αλεξάκης Αλέξανδρος
Αλεξανδρής Νίκος
Αναστασίου Νίκη
Ανδρικίδου Άντα
Ανδρικόπουλος Φώτης
Αξαρλής Γιάννης
Αρβανίτης Ηλίας
Βάλαρης Γιώργος
Βαονάκη Ανδριανή
Βασιλειάδης Χρήστος
Βολανάκη Έφη
Βούλγαρης Παναγιώτης
Γουναλάκη Ιωάννα
Δακουράς Χρήστος
Δαμιανίδης Παύλος
Δανέζη Αναστασία
Δεληνιώτης Λάμπρος
Δεναξάς Βαγγέλης
Δέπος Δημήτρης
Δήμα Μαργαρίτα
Δημητρίου Βαγγέλης
Δίπλαρος Γιώργος
Δομοσίδης Νώντας
Δρούγκας Σταύρος
Εδίρνελης Σωκράτης
Ζαραμπούκα Αθανασία
Ζαρικιάν Αναστάσιος
Ζαφείρης Θανάσης
Ζέρβας Τάκης
Ηγούμενος Δημήτρης
Καζάκος Κώστας
Καλογεράς Γιάννης
Καραγιάννης Θοδωρής
Καραλής Μιχάλης
Καραμπέτσα Φωτεινή
Καρώκης Γιώργος
Κασσιμάτης Σταμάτης
Κατσαρός Γιάννης
Κεραμέα Εύη
Κλεισάς Ηλίας
Κολυβάς Αλέξης
Κουκάκης Δημήτρης
Κούμπιος Τάσος
Κούτρας Νίκος
Κυριακού Απόστολος
Κώστας Σταύρος
Λαμογιάννη Γαβριέλα
Λάπας Θεόδωρος
Λέκκας Μανώλης
Λιτινάκης Θοδωρής
Μαλακός Φώτης
Μαρθάρη Ελένη
Μάρκος Χρήστος
Μαστροβασίλη Ειρήνη
Μηλιώνης Γιάννης
Μιζάκη Έμη
Μινέτος Σπύρος
Μίχος Σπύρος
Μουστακάκη Γεωργία
Μουστάκας Ισίδωρος
Μπαμπούρης Πολυζώης
Μπένου Μαριάννα
Μπερνάρδος Νίκος
Μπώκος Χρήστος
Μαστρογιάννη Μαρία
Νούλη Βούλα
Νούσιος Βασίλης
Νούτσος Θανάσης
Νταφογιάννης Θεόδωρος
Παινέσης Νίκος
Πανακούλια Αλεξάνδρα
Παπαδόπουλος Λάζαρος
Παπαθεοδώρου Χριστίνα
Παπατσώτσου Βούλα
Παρθενιάδης Γιάννης
Πασσαλής Γιάννης
Πλέσσα Ράνια
Πουλοκέφαλος Γιώργος
Πουλοπούλου Σοφία
Σαουλίδου Κωνσταντίνα
Σερέτη Ντόρα
Σκουλάς Γιώργος
Σοφιανίδου Χαρούλα
Σπαθής Αντώνης
Σπαρτάλης Θωμάς
Σταματοπούλου Ξανθή
Στάμου Κώστας
Ταμβακάκης Δημήτρης
Ταμπάκης Αντώνης
Τζίτζιφα Μαρία
Τζουτζουράκης Χρήστος
Τζώρτζης Βαγγέλης
Τόσιος Πασχάλης
Τριανταφυλλόπουλος Ανδρέας
Τρικόγιας Παναγιώτης
Τσακιρίδης Νίκος
Τσακυρούδης Βαγγέλης
Τσίκας Θεόδωρος
Τσόγκας Γιώργος
Φαφούτης Δημήτρης
Φερεντίνος Θανάσης
Φραντζής Αποστόλης
Φραντζής Τίτος
Φωτάκης Μανώλης
Χανιώτης Μιχάλης
Χαριτάκης Γιώργος
Χατζημανώλης Μανώλης
Χριστόπουλος Παναγιώτης
Χρυσανθακόπουλος Ανδρέας
ΤΟΜΕΑΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΩΝ
Συντονιστής: Κόκιος Γιώργος
Βασιλάρας Νίκος
Βελέντζα Βασιλική
Γαλάνης Ζώης
Δούρος Θανάσης
Ζαούτσος Γιώργος
Ζαφειρόπουλος Νίκος
Ζαφειρόπουλος Παναγιώτης
Ζέρβας Φώτης
Θεοδώρου Χρήστος
Θεριανός Βαγγέλης
Κάππου Ιωάννα
Καρατσόλα Αρετή​
Καρκαλέτσης Χρήστος​​​
Καρούσος Ηλίας
Καρπούζος Χαράλαμπος
Καστρίτης Γιάννης
Κατσαμάγκας Γιώργος
Καψάλης Βασίλης
Λαδέας Τρύφωνας
Μακρυνιώτης Κώστας
Μελιδώνης Ζήσιμος
Μιναδάκης Νίκος
Μπάκα Βάσω
Μπαλάσκας Βασίλης
Μπαλτάς Κώστας
Μπασιάς Τάσος
Μπουλούτσος Βασίλης
Νικολαΐδης Λάμπρος
Παγώνης Νίκος
Παναγιωτόπουλος Ανδρέας
Παπατρέχας Παναγιώτης
Παρασκευόπουλος Γιώργος
Περυσινάκη Τόνια
Πέτσα Αθηνά
Στεργιόπουλος Γιώργος
Τόσιου Μαρία – Μιμίκα
Τριανταφυλλοπούλου Έφη
Τσαλουκίδου Αθηνά​
Τσαρτσάρας Αχιλλέας
Τσιάρα Ειρήνη
Φέκα Σεβαστή
Φλωρόπουλος Περικλής
Χαριτονίδης Μίμης
Read More »